Bądź malarzem świata

 Każdy z nas ma jakiś dar czynienia dobra, malowania tego świata na lepsze jego obrazy, wersje, kopie. Satysfakcja korzystania z takiego daru jest większa niż konsumowania cudzych efektów. Tak jesteśmy skonstruowani… Cywilizacyjnie.

Ta sama cywilizacja – dająca nam wspomnianą szansę – nauczyła nas egoizmu i przywłaszczania. Kultura konsumpcjonizmu uczyniła z tej nauki kanon racjonalności. Kazała wierzyć w opłacalność – jako sens istnienia człowieka i wmówiła nam jego pierwotną naturalność

Istotą człowieczeństwa i naszym prawdziwym motorem jest potrzeba bycia CZŁOWIEKIEM. Zysk to tylko jedna z wartości…

Bądź malarzem świata

był sobie taki złodziej
który wiecznie kolory kradł
wynosił je całymi paletami
aż został tylko kolor szary

zamalował nim cały świat

zastygły uśmiechy w kącikach ust
zamarły w sercach tlące się nadzieje
pierzchły marzenia przed obawami

ludzie choć nada byli razem
poczuli się osamotnieni
opuszczeni i niechciani

gdy dobre słowo zamieniło się w przekleństwo
poszli szukać złodzieja

zamiast niego
znaleźli
maleństwo
w niewielkiej stajence

stało sobie przy sztaludze
z paletą barw na tęczowym niebie
i malowało cały świat

ożyły uśmiechy w kącikach ust
buchnęły płomieniem tlące się w sercach nadzieje
pierzchły obawy przed marzeniami

ludzie zrozumieli, że mogą być zawsze z nim
malarzami tego świata

i nimi zostali

Tekst i fotografia© Tadeusz Wojewódzki 18-12-2016

 

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.